حفاري ژئوتکنیکی (Geotechnical Drilling) یا اکتشافی (Exploration Drilling) عبارت است از كليه عملياتي كه به منظور ايجاد حفره‌اي قائم، مايل يا افقی در داخل زمين به منظور دستيابی به اهداف مختلفی از جمله شناسایی زمین از نظر جنس و هیدرولوژی و یا مطالعه جهت اکتشاف مواد معدنی یا آب و… صورت مي‌گيرد.
روشهاي حفاري را مي توان از ديدگاه هاي مختلفي از جمله مكانيزم خرد كردن سنگ، نوع انرژي بكار رفته و غيره تقسيم بندی نمود. در مطالعات ژئوتکنیکی جهت شناسایی زمین نیاز به اخذ نمونه در عمق های مختلف می باشد. این روش به حفاری مغزه گیری (Core drilling) مشهور است.در اين نوع حفاري نوع سرمته به نحوی است که با چرخش مته اطراف سنگ یا خاک بريده شده و نمونه از درون سرمته عبور کرده و در داخل مغزه گير قرار مي‌گيرد.
روش‌های مورد استفاده جهت اخذ نمونه به روش متریک و وایرلاین یا سيم‌بکسلی تقسیم‌بندی می‌شوند.روش متریک معمولا برای گمانه‌های کم عمق استفاده می‌شود زیرا هر بار که عمليات مغزه گيری به پايان ميرسد براي بيرون آوردن مغزه از لوله دروني بايد همه لوله ها را به سطح زمين آورد شوند و همين عمل باعث اتلاف وقت و افزايش هزينه نمونهبرداري به علت باز و بسته کردن لوله ها و غيره ميشود. تقريباً 70 درصد وقت حفاري در اين حالت صرف اين نقل و انتقال خواهد شد.
روش وایرلاین که معمولا برای گمانه‌های عمیق‌تر استفاده می‌شود به منظور بالا بردن راندمان در حفاري مغزه گيری ابداع شد. در این روش براي بيرون آوردن مغزه ها نيازي به بيرون آوردن لوله ها نيست و تنها مغزه‌گیر داخلی که حاوی نمونه است توسط سيمبکسل بيرون آورده ميشود. اين روش با توجه به سرعت بالا و راندمان زياد باعث کاهش هزينه هاي حفاري ميشود.
این مهندسین مشاور با در اختیار داشتن دستگاه‌های حفاری مختلف قادر به حفاری با عمق کم تا زیاد می‌باشد. حداکثر عمق حفاری اسمی دستگاه‌های مورد استفاده 2500 متر و حداکثر رکورد حفاری مغزه گیری این مهندسین مشاور 1010 متر با زاویه 45 درجه و در معدن ونارچ قم می‌باشد.
حفاری گمانه‌های ژئوتکنیکی و اکتشافی در ساختگاه‌های صنعتی و شهری
حفاری گمانه‌های ژئوتکنیکی و اکتشافی در معادن
حفاری گمانه‌های‌ژئوتکنیکی و اکتشافی در ساختگاه‌های سدها و تونل‌ها
حفر گالری‌های اکتشافی
